تشکر جانانه سبزهای داخل از بان کی مون به خاطر این سفر تاریخی

        همراهان سبز سلام. بعضی از ماها از آقای بان کی مون که یک مقام تشریفاتی و بدون اختیارات هست توقع بی جا داریم. ولی اگر واقع بینانه نگاه کنیم می بینیم که سفر آقای بان یک موفقیت بی نظیر و تاریخی برای آزادی خواهان ایران هست. آقای بان اختیارات خاصی ندارد فقط یک تریبون بزرگ در اختیار دارد، همین. و این پیرمرد کره ای با تجربه و دوست داشتنی از این تریبون نمی تواند معجزه کند فقط می تواند مسائل مهم را بر سر زبان ها بیندازد و به فشارهای اجتماعی در راستای بهبود آن وضعیت های خاص مورد نظر کمک کند. آقای بان کی مون در سفر به ایران برای ازادیخواهان سنگ تمام گذاشت و به جای مسئله مزخرف اتمی مسئله ریشه ای و با اهمیت حقوق بشر را مطرح کرد آن هم درست در روبروی خامنه ای و احمدی نژاد و لاریجان اف. بیایید در فضای جانانه از این مرد شریف تشکر ویزه داشته باشیم. در خصوص دیدار با زندانیان شبز شاید به این خاطر اصرار نکرد که موانع حقوقی برای این مسئله وجود داشته باشد و باید محدودیت های ایشان را درک کنیم. ما که عاشقتیم آقای بان کی مون. یه دونه ای. دمت گرم

انتخاب امروز تو کدام است؟ سکوت یا غرش؟

ا

ایرانی امروز دو گزینه داره یا شجاعت و غرشی بابکانه یا جنگی فرسایشی و تجزیه

ایرانی امروز دو گزینه داره. خروش و غرشی چون بابک و کاوه و اتحاد و خیابان و عشق و مقاومت تا پیروزی و سپس تبدیل ایران به یک قدرت بزرگ سیاسی و اقتصادی و زیبا و پر نشاط یه چیزی تو مایه ترکیه ضربدر سه بهمراه کنسرت ابی و گوگوش. گزینه دوم سکوت و ترسیدن هست که نتیجه ش میشه جنگ غرب با ایران و سپس فرسایشی کردن جنگ و تقویت حرکتهای تجزیه طلبانه توسط اکثر کشورهای قدرتمند دنیا که قطعا نمیخوان ایران این گربه درشت و سرکش خاورمیانه رقیبشون بشه و در نهایت تخریب خونه قشنگمون ایران و شکستن دل نداها و سهرابهایی که واسه ایران پرپر شدن. انتخاب من گزینه اول هست. شما چطور؟

مسخره ترین کارهایی که به نام اتحاد جنبش سبز انجام میشود - پوستر

My poster for "Green Movement Unity" پوستر من برای اتحاد جنبش سبز

در صورت وقوع جنگ غرب با ایران حکومت مرکزی تضعیف میشود و تجزیه طلبی قوت میگیرد

سلام دوستان. در ادامه مطالبی که در خصوص خطر جنگ غرب با ایران و عواقب وحشتناک آن نوشتم ادامه میدم که وقتی جنگ در بگیرد که ظاهرا وقوعش قطعی است، به عقیده من رژیم جمهوری اسلامی بخاطر توهم و مصرف بالای اکس شروع به پاسخ دهی خواهد کرد و به مراکز حیاتی و منافع غرب در خاورمیانه حمله خواهد کرد. این وضعیت تک و پاتک پس از مدت دو سه ماه تبدیل به وضعیتی خواهد شد که تک قوی تر و پاتک ضعیف تر خواهد بود. به تدریجج شدت پاسخ های ایران کم میشود و مراکز نظامی و موشکی ایران در اثر حمله های هوایی تخریب خواهد شد. در این وضعیت ابتکار عمل باز هم بیشتر از قبل به دست قدرت های غربی می افتد ولی هیچ تلاش قابل توجهی از طرف قدرت های غربی و سایر کشورهای قدرتمند جهان برای پایان جنگ انجام نخواهد شد. علت این عدم تمایل به پایان جنگ در نداشتن انگیزه هست. مثلا آمریکا وانگلیس و  اسرائیل. آمریکا و انگلیس و اسرائیل در این وضعیت خواهد توانست به جای توقف جنگ و حمایت از اصلاحات سیاسی بنیادی در ایران، به جنگی فرسایشی ادامه بدهند و هر از گاهی موشکی به یکی از کشورهای عربی پرتاب کنند و فروش سیستم های نظامی خود را در کشورهای ثروتمند عربی افزایش دهند و کمکی به اقتصاد بحران زده غرب بکنند. عدم انگیزه سایر کشورهای قدرتمند منطقه و جهان را نیز با هم مرور می کنیم. مثال بعدی روسیه و چین خواهد بود. روسیه و چین چیزی به نام ارتباط فرهنگی و تاریخی و ریشه ای با ایران ندارندو تنها علت حمایت روسیه و چین از حکومت فعلی ایران مسائل اقتصادی هست. ایران در حال جنگ دیگر اهمیت اقتصادی قابل توجهی برای چین و روسیه نخواهد داشت. چین و روسیه هم می دانند که این حکومت آخرین حکومتی خواهد بود که با آنها رابطه گرم سیاسی و اقتصادی دارد و می دانند که هر گونه نظام مردمی در ایران بر ضد چین و روسیه خواهد بود  یا لا اقل روابط بسیار ضعیفی با چین و روسیه خواهد داشت. مثال بعدی از عدم انگیزه کشورهای عربی و ترکیه هستند. این کشورها می دانند که ایران آزاد در مدت چند سال تبذیل به یک غول اقتصادی و سیاسی خواهد شد و هیچکدام از این کشورها نمی خواهند رقیب بزرگ و پر قدرتی در کنارشان مشاهده کنند. لذا ایران جنگی را ترجیح خواهند داد. با این توصیف من خودم را قانع کرده ام که قطعا جنگ غرب با ایران جنگی فرسایشی و طولانی خواهد بود و شاید پنج سال هم طول بکشد. در طول این مدت که ایران گرفتار جنگی فرسایشی و ویرانگر هست مردم روز به روز فقیر تر و بدبخت تر می شوند و تلاش های تجزیه طلبانه به دلیل ضعیف شدن حکومت مرکزی قوت خواهد گرفت. هیچ کدام از کشورهای قدرتمند جهان انگیزه ای ندارند که جلوی تجزیه ایران را بگیرند بلکه بسیار هم مشاتق هستند که این کشور بزرگ و پر پتانسیل به کشورهای کوچک و قابل کنترلی مثل ارمنستان و آذربایجان و کویت در بیاید. در این صورت آمریکا و غرب برای همیشه خیالشان از بابت معضلی به نام ایران راحت خواهد شد. پس در خوشبینانه ترین حالت می توانیم بگوییم که آمریکا و غرب برای نجات ایران و حفظ تمامیت ارضی ایران هیچ تلاشی نخواهند کرد و هیچ انگیزه ای نخواهند داشت. کشورهای عربی و ترکیه نیز از تجزیه ایران خوشحال خواهند بود تا از قدرت گرفتن یک رقیب قدرتمند در کنارشان جلوگیری کنند. چین و روسیه نیز دوست ندارند حالا که ایران را از دست می دهند با یک ایران قوی و بزرگ و مخالف چین و روسیه طرف باشند پس این دو قدرت نیز از تجزیه ایران خوشحال خواهند بود. در آنصورت ما خواهیم ماند با یه عالمه مصیبت ناشی از جنگ و فقر و چشمانی که جدا شدن دست و پا و سر میهن را به نظاره نشسته است. بیایید قبل از اینکه اجنبی ها وارد کشورمان بشوند و تعیین کننده وسعت کشورهای کوچکی از دل ایران بشوند خودمان حرکت بکنیم و با اعتصاب عمومی و یک حرکت منسجم و کوبنده ایرانمان را نجات بدهیم. ایران به ما نیاز دارد. اصلا نه به خاطر ایران، نه به خاطر وطن پرستی، نه به خاطر آینده، نه به خاطر رشد و توسعه، نه به خاطر زندانیان سیاسی، نه به خاطر شهدای جنبش سبز، .... بلکه بخاطر خانواده خودمان که فرداها آواره و در به در جنگ و تجزیه و فلاکت و نا امنی خیابانی می شود وظیفه ماست. به پا خیز هموطن

پوستر من برای تظاهرات در مدت برپایی اجلاس عدم تعهد

جنگ غرب علیه ایران جنگی طولانی خواهد بود به چند دلیل

بعضیامون با خوش خیالی فکر میکنیم که جنگ غرب بر علیه ایران به نفع مردم ایران خواهد بود. متاسفانه اینطور نخواهد بود و اگر خود ما مردن ایران در یک حرکت سراسری و کوبنده بساط جمهوری اسلامی را جمع نکنیم کشور عزیزمان این خانه نفرین شده و مظلوممان دچار جنگی طولانی خواهد شد، جنگی که همه قشنگی های این خونه را ویران خواهد کرد و شاید هم چند ایرانمون تکه بشه. اولا اینکه مهمترین عامل تعیین کننده در وقوع جنگ و ادامه آن عوامل اقتصادی است. غرب به شدت گرفتار مشکلات اقتصادی است. پولدار ترین کشورهای جهان از نظر سرانه درآمدی هم که کشورهای همسایه خلیج فارس هستند. وقتی کشورهای غربی بتوانند در زمان جنگ ایران، با شلیک یک راکت به مثلا قطر از مکانی نا معلوم میلیارد ها دلار سامانه نظامی به قطر بفروشند به نظر شما این کار را نخواهند کرد؟ دلیل دیگر این که همه می دانند اگر در ایران دموکراسی برقرار بشود و حکومت مقتدر و مردمی شکل بگیرد به شدت از لحاظ اقتصادی و سیاسی و علمی و غیره رشد خواهد کرد. آیا کشورهای غربی و ترکیه و اعراب همچین رقیب قدری را میخواهند؟ وجود ایرانی به این بزرگی هیچ وقت به مذاق کشورهای غربی و اعراب و ترکیه و کشورهای دیگر خوش نیامده و نخواهد آمد. پس از هر تلاش تجیه طلبانه ای بطور پنهانی و آشکارا حمایت می کنند. هموطن شرایط را دریاب و به جای بی خیالی دست به دست هم بدهیم و قبل از وقوع یک جنگ ویرانگر و طولانی خانه مان ایران را نجات بدهیم

ایا دستگیری خامنه ای در زمان سخنرانی اجلاس عدم تعهد غیر ممکن است؟

به هیچ وجه. اگر ما مردم قدرتمان را باور داشته باشیم و حضور میلیونی داشته باشیم. مگه خامنه ای کیه؟ یه آدم معمولی با چند هزار نیروی امنیتی. مثل بقیه دیکتاتور هایی که توسط مردم له شدند و به تاریخ پیوستند. اونایی که فکر میکنن من اکس زدم شاید درست میگن ولی تاریخ نشون داده خیلی هم بی ربط نمیگم. والا

تنها پشتوانه خامنه ای در حال حاضر چیزی نیست جز ترس و سکوت من و تو

خامنه ای این شکارچی بیشرف و کثیف عقابهای سرزمین من و تو به ته خط رسیده. هیچی نداره که بهش خودشو آویزون بکنه. برای چین و روسیه هم دیگر آن اهمیت اقتصادی قبل را ندارد. روستاییان ساده لوح را هم دیگر ندارد چون قیمت مرغ و میوه خواب چشم روستاییان عزیز را نیز باز کرده است. دلارهای نفتی هم که با تحریمهای اخیر تبدیل شد به معائضه نفت با واردات کالاهای بنجل چینی. حتی توان برگزاری یک اجلاس را ندارد و برایش مملکت را تعطیل میکند. لازم نیست خیلی خطر بکنیم. فقط سکوت نکن و نزن به بیخیالی. همین. در خیابان باش. در حال پرو کردن تیشرت باش. در حال خوردن ذرت مکزیکی باش. تو فقط باش تا من فریاد بزنم. فقط باش هموطن. فقط باش تا قبل از آتش جنگ و قبل از له شدن گوشت و استخوانمان در کشمکش سهم خواهی قدرتها خودمان برخیزیم و مام میهم را نجانت دهیم.

اجلاس عدم تعهد فرصتی طلایی که دو سه ماه دیگر حسرتش را خواهیم خورد

دو سه ماه دیگر از سکوت زشت امروزمان پشیمان خواهیم بود. برخیز هموطن. معمولا به چند دلیل سکوت میکنیم. یه عده مون میگیم اگه تکون بخوریم کشته میشیم. پاسخ من این است که همه راههای مبارزه مدنی و سرنگونی نظامهای دیکتاتوری که پرخطر نیستند بلکه برخی از جرکت ها بسیار هم کم خطر هستند مثل همین پیاده روی یا حرکت با ماشین در خیابان در زمان اجلاس عدم تعهد (که اگر نجنبیم حسرت این فرصت طلایی را خواهیم خورد). یه عده مون میگیم ما از سیاست خوشمون نمیاد و دخالتی نمیکنیم. پاسخ من این است که مگر محمد بوعزیزی تونس سیاستمدار بود. نبود. یک دستفروش فقیر بود. ولی سیاست و فقر ناشی از سیاست چنان گلویش را فشرد که تاب نیاورد و خود را سوزاند و نقطه آغاز بهار زیبای عربی شد. یه عده مون میگیم رهبر درست و حسابی نداریم. پاسخ من این است که با این رفتاری که مردم ایران و بطور کلی سرزمین ایران با بزرگان سیاسی خود همچون مصدق داشته اند انتظار رهبر درست و حسابی نداشته باشیم بلکه باید بدون رهبر مقتدر جلو بریم و به همین چهره های شاخص فشار بیاوریم که یک تیم رهبری موقت تشکیل بدهند. اوضاع وخیم و جنگی شده و بهانه های شرایط صلح به درد این روزهای ما نمیخورد. برای مثال یک پیرزن در حالت عادی شاید هیچ چیزی از دانش آتش نشانی نداشته باشد. ولی وقتی بچه هایش درون خانه هستند و خانه آتش میگیرد به اندازه چند نیروی ورزیده آتش نشان تلاش میکند و آبی می پاشد و پنجره ای میشکند و برای نجات بچه هایش تلاش میکند. بیایید برای ایرانمان مادری کنیم و دوباره برخیزیم. این بار کوبنده. به قول گوگوش "من همون ایرانم"